Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
ne zaman girmiştin aklıma
yoksa hiç çıkmamış mıydın?
çıkıp gittiğin kapı,
kapın bana hep açık olduğu için midir hala açık?
yoksa hiç kapanmadı mı kalp ka...
Hiç mi vaktinde olamadım
Hiç mi istenmedim bilemedim
Hep ardından son bir tutundum gidenin
Sürüklendi durdu, yaralandı yüreğim
Dalıp gidiyor şimdi gözler...
Bir masa üstünde kalan
O renksiz fotoğrafta
Beyaz beni sen siyahta
Arar durur bulamazsın
Kir pas altında yatan
Ruhuna taptığımda
Bigün beni varlığında...
Ne kadar yorgun uyanıyoruz değil mi sabahlara artık; adeta bu sabahlar bizim değil…Ahlaki normların ve egemen erklerin aynı kalemle çizdiği sınırlara kendi d...
Yine bir soru ile karşınızdayım ilk yaptığımda gelen yorumlar hoşuma gitmişti başkalarının fikirlerini duymak her zaman güzel hissettiriyor.
Bilirsiniz insa...
kuyuya düştü karayelin
sürüklediği cılız, zulmedilmiş yaprağı
ardında bıraktı kadim melaikeleri
düşerken mutlu muydu
kim bilir ki?
öncelerden öncesi
...
Leyla, birbirini bıkmadan usanmadan tekrar eden soluk renkli sabahlardan birine daha uyandı. Gözlerini açtığında ne vakittir aynı tavana umutsuzca baktığını ...
Geride bıraktığı tüm günlerin aynısı olan sabaha bıkkınlıkla uyandı. Sıcaklarla birlikte konteynır evinin içi daha da ısınıyor daha da nefes alınmaz oluyordu...
Her uyanış bir duadır
Yaşamın kutsallığını resmeden
Varoluşçuluğun prototipi bu resim ki
Her adem içindir,
Eksiksiz her mahluk
Muhatabı bu sanatın
Soka...
Durdum kıyama
Bilirsin ki varmak isterim yanına
Sevdiğim, ayırma huzurundan
Çabuk kavuştur yanına
Eğildim rüküda
Benden evvel gitti secdeye
Gözden aka...
Dağlar var
Sanki kimse derdiyle aşmamış bin yıldır
Üzerinden kuşlar memleketine uçmamış
Yalnız ölüm olmuş eteklerinde
Kan kokmuş, ot bitmemiş
Öyle mi o...
Seni üzmek
Bir ev dolusu insanı gazla boğmak gibi
Öyle vahşetli artık
Bir ev dolusu insanı gazla boğarmışım da
Seni üzemezmişim gibi kendimi bilerek.
Ö...
şayet bir gün sesimi duyamazsan
kuşların sesini getir aklına,
hatırla beni..
gökyüzü mavi,
ağaçlar sarmış her yanımı
derdimi, anlatmaklı olurum suyun ...
Şiirlerle doldurmak istediğim duvarlarım var benim. Kendi içinde çalkantılı iç dünyasında buharlı gemiler kalkan ve hiç bilmediği limanlarda demir atan alela...
Korkak birine dönüşmek zaman alır neticesinde
Ben zamanın içinde yaşayan bir kadın değilim
Diye düşünsem de yelkovan ve akrebin oyuncağı olduğumun farkına ...
ve sessizlik. çok sessizdi ev. sadece ayak uçlarımızın sesi. tüm o kalabalık gitmiş, renkler yeniden geri gelmişti. seksen metrekareye ne sığabilirse sığdırm...
dört duvarı vardı odamın
biri oydu sırtımı dayandığım
iki yastığı vardı yatağımın
biri oydu uyurken sarıldığım
Sensiz öyle soğuk ki dünya
Kor gibi içim yanıyor ama ellerim buz
Titreyen gövdemde göğsümün buğusu
Sen varsın, ben varım ama biz yokuz
Besbelli yanac...
Bir adım atasım yoktu evden dışarı. Uzak bir fırtınanın rüzgarıyla sallanıyordu ağaçlar. Ve balkona yakınlıktı en çekici yaşam arzusu. Yaşam arzusu diyordu u...
Zaman, bir sigaranın kendiliğinden yanması gibi, durmaksızın akıp gider. Bir sigara yandıkça, küllerine karışan her bir parça, hayatın ne kadar kıymetli oldu...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok