Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Sabrınla övünmeye ne dersin?
Kazandığın para, kullandığın arabanın markası, gittiğin mekanların güzelliği ile övünmeyi bir kenara bırakarak başlayabilirsin....
Bundan sonra hayatımı bir düzene sokuyorum, kesinlikle! Artık öyle tüm günü boş geçirmek yok! Kendimi geliştirmek istiyorum, kaliteli bir hayat istiyorum. Sa...
Gök ve yüzü… Aslında arkasını göremediğimiz için mi denmiştir yüzü diye? Arkasını görsek o gökyüzünün... Karanlığından korkar mıydık acaba? Mavisi dağılsa te...
(Söylemlerden devam edelim o halde.)
Bilgisayarımın başına geçmiş, kafamın içindekileri dökmeye çalışıyorum. Her gün ama her gün 'x/y partisinin lideri şunl...
Uzun zamandır düşündüğüm bir şey var. Tam olarak kelimeleri toparlayamasam ya da belleğimin ön planında oynatmasam da arkalarda bir yerlerde kendini belli ed...
Aslına bakarsanız bir günlüğüm yok. Duygularımı sürekli olarak aktarmayı ya da tutmayı da beceremem zaten. Ama üstüme sinen olumsuzlukları atmanın en iyi yol...
Uzun bir tren yolunun herhangi bir istasyonundayım. İzmir ise bir o kadar sisli. Beni bilirsin, orada kalmak istediğim fakat gitmek zorunda olduğum yerlere s...
Genel bir çözüm bulmak zor.
Her ihtimali düşündüğümüz bir dünyada
Siyaset, sanat, eleştiri, deneme, şiir...
Hepsini düşünürken aslında unuttuğumuz koca bi...
Yaşam senden hep verdiğinden fazlasını almak istiyor. Çünkü sende vermekle bitmeyecek kadar çok var. Almakla da dolmayacak kadarsın sen. Karmaşık gördüğün he...
Çok teşekkürler, bütün incilerimi döktün. Zaten küçücüklerdi, zaten her şey pamuk ipliğine bağlıydı. Toplayacak gücümün olmadığını bile bile. Bile isteye. Bi...
Şerefine porselen kalpler kırdım bir meyhanede
Trenleri yanlış ilikledim bu şehrin gömleklerine
Karışıktım, kırıştım
Ütü istemedim sabahları ekmeğin üstün...
bak ben yine kaçamıyorum. iyi şeyler yapmaya çalışıyorum ama öyle yalnızım ki bu yolda, anlarsın. sanki hiçbir şey olmuyor. olduğunda da izleri yapışıp kalıy...
Bazen şehrin sessizliğinde kaybetmek istiyorum kendimi.
Kulaklıklar takılı, gözlerim kapalı, müzik son ses, zihnim bomboş bir şekilde sadece kalbimi dinleye...
Saçmalayacağım bir köşe de burası olacak galiba, bu gece de, yine.
Sürekli düşünmekten yorulduğum ama çok keyif aldığım zamanlar oluyor, mesela diyorum ki y...
Soğan doğrarken hayatı sorguladığım klasik günlerden biri... Hayat ne kadar karmaşık.
Anneme seslendim, "soğan gözümü yakıyor, doğrayamıyorum". Tek gözümü k...
Hayatımı belli bir düzene oturtmak ve o düzende hayatımı sürdürmek benim için her zaman vazgeçilmez bir motto olmuştur. Bu düzeni yaratmak için de belli başl...
Beyaz adımlı gecelerin getirdiği ürkütücü uğultular çalıyor kapımızı. Hazırlıksız gelen her misafir gibi ölüm de ansızın çaldı kapımızı. O buz gibi eskimiş t...
ne zaman kalbin kırığından söz açsam laf dönüp dolaşıp geliyor sana. geçtiğimiz ayların hangisini daha fazla sevmesem bilemiyorum. içimde bir yazma dürtüsü d...
Yağmurdan geriye kalan bir caddeye düşürdüm yüzümü
Açıldım, açıldım ama ağlamadım
İpi gergin bir tekne gibi kalbim
Denizler çekse de içim tutuyorlar beni
...
Hayatıma giren her insanın beni yakışını izledim. İzin vermek istemedim ama izin vermek istemezken öldüm.
Çabaladım, dirildim ve yeniden tekrar tekrar öldü...
Merhaba okur, belki de son yazıma hoş geldin.
Daha önce seninle tanışmadık değil mi? Doğrusu tam hatırlayamıyorum. Ben, Hatice. Ve şimdilik sadece adımı bil...
Artık üzülemiyorum, eskiden canımı acıtan şeyler şimdi rüzgar yeli gibi içimi anlık ürpertmenin ötesine geçemiyor. Uğruna geceleri uykuya kör olduğum acıları...
Yalnızlığın kolları çekiyor beni kendisine. Ne yapacağımı bilmeden istemsizce gidiyor ayaklarım onun istediği gibi.
Ne olacak sahi? Ne değişecek şimdi? Nele...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
