Edebiyat > Deneme

İşgüzar bir hayal işportacısı, tezgahını kurduğu köşede, hep aynı noktaya hep aynı cümleyi kurarak bağırıyordu. Ezberinden akıttığı sözcükler her seferinde a...

Çocuklar vardı. Bedenleri parçalara ayrılmış, harap olmuştu. Bebekler... O zararsız ve savunmasız melekler... Ailelerine onları koruyabilmeleri için bir fırs...

Hak ettiği değeri göremeyen, sıradan karşılanan bir hâle büründü. Ama öyle değil; aslında her duyguyu besleyen, yeri geldiğinde kamçılayan, yeri geldiğinde ö...

Bir kent çığlığı ile başladı tül perdenin mesaisi. Şilteler sersem, kilimler sersem, tüm kırlentler sersem. Aralanan her pencerede bohem zorluklar ve klipsi ...

Bizler sanki oyuncak ayak değirmenini çalıştırır, daireler çizer ve hiçbir yere varamaz kişiler olarak nitelendirildik. İnsana ilişkin böyle bir tabloyu beni...

İlk sallantıda tüm dengemizi yitirip düşebileceğimizden bahsettik. Bunun yaşanmaması için ayaklarımızın nasıl sağlam bir şekilde yere basması gerekir? Ne yap...

Sokakta top peşinde koşturup konsol oyunlarına bağımlı yaşlardayken babamın neden doğayı bu kadar sevdiğine anlam veremezdim. 

Ormanlık veya dağlık araziye ...

“Çünkü bana öyle geliyor ki, halk kötü bir zevk çıtasına ve aşağılama arzusuna sahip.” 

Bartleby ve Şürekası okuyorum bir süredir ve bana yazmayı bırakma üz...

Mojanndka'nın fildekozu baldırlarını ağrıtıyor. Elinde makas: babetlerinin burnunu kertmek için.

Annesi öldüğünde boynunda kırmızı bir fular vardı. Oysa a...

ÖLÜMÜ UNUTARAK YAŞAMAK

Sana bir sır vereyim mi?

Öleceksin…

Bu sırra vakıf olduğu halde yaşamaya devam eden nadir canlı türüyüz ama bu özelliği elimine etm...

Ortaya konacak hiçbir çaba, yapılacak hiçbir değişiklik, dokunacak hiçbir sihirli değnek insanlar için mutluluğu ve huzuru sağlayamaz.

Bilimsel olarak ya da...

Annem, hem en büyük çatışmam, hem en büyük hayalim annem. Biraz uzaktan baksam beni ürküten, yakınlaştığımdaysa gülüşüyle kalbimi okşayan. Hem çocuk, hem kad...

geçmiş ve gelecek ile uğraşmak öylesine büyük bir eziyettir ki bizler için; bu bir kırbaçla kara tahtaya yazı yazmaya benzer, hiçbir darbenin tahtada karşılı...

Bebek arabasıyla toplu taşıma kullanan insanları anlamıyorum.

Madem kendine gerçek bir araba alacak paran yok, ne diye çocuk yapıyorsun ki?

İlk bakışta çok...

Arif;

Günler birbiri ardına o kadar hızlı sıralanıyor ki gözümü kaçıp kapattığım anda mevsimler değişiyor, güneşin doğuş ve batışını çoğu günler kaçırıyorum...

Ufak, tefek , daracık bir sokaktan geçtim. Sokağın içinde,yalnızlığa düğümlenmiş Koca karılar! bir birleri ile dedikodu yarışına girmişlerdi. Birinin gözleri...

Bir cinnet cinayetini sırtlandı sırtlan. İçini için için rendeleyen rengarenk bir davranış örgüsü. Çarpık telaşın klostrofobik öyküsü. Kendine toz kondurmaya...

...

-Kelimelerin tekrara düşmüş...

-‘dahi’ anlamındaki -de ayrı yazılmalı...

-yazıcam değil yazacağım...

Vs.vs.

Ben de sırayla hepsini düşündüm o sır...

KİŞİ HANGİ SEBEPLERLE YAZMAYI BIRAKABİLİR? 

Kişi hayal gücü eksikliği sebebiyle yazmayı bırakabilir. 

Yazmak, kavramaktır en başında. Yaşadığın dünyanın, d...

Dengesizliği hissetmemiz gerekiyor. Bu da bir süreç meselesi. Bizlerin bilinçlenmesi zaman alıyor. Binlerce yıllık bir insan tarihi var. Milyarlarca yıllık b...

 Deprem bölgelerindeki ateşli seslerin neden olduğunu hepimiz biliyoruz. İnsanların duygularına, yaslarına tamamıyla engelle adına ''seçim'' ayağına ziyaret ...

Tahminlerin akışına bırakıyorum kendimi. Fırsatlara, imkanlara karşı aç bir adım geri kalan anlarsa tesadüflerin ve keyfimin dalgalarına bağlı. Sıkıcı olurum...

Dünya hali hazırda, mutluluk veren bir yer değildi. Üzerine yeni bir dünya inşa ettik. İnşa ettiğimiz bu dünyanın, hali hazırda varlığını sürdüren dünyadan h...

İnsanların sözlerinde duyuyorum seni, bir de pop up reklamlarda. Varlığının parçalarıyla ulaşıyorsun bana .Seni hissedebiliyorum, kendimi alıp ihtimallerin a...

"Gün neden başladı ki!" diye sesli düşünmüştüm, gece uyuduğum yataktan doğrulurken. Sabahın onuydu, hiç yeri değildi üstelik. Öyle yeri değildi ki, onun gözl...