Edebiyat > Öykü
Bu alanda, üretmiş olduğunuz öykü metinlerinizi paylaşabilirsiniz.
Ayhan evinde yine sıkıcı, daraltıcı bir günü geride bırakmak üzereydi. Her şeyden sıkılmıştı. Evden, duvardan, tavandan, alüminyum folyodan, tozlu ve kıllı...
Bir gün, gökyüzü bulutlarla örtülüydü. Rüzgarın serin nefesi, ağaçların dallarını nazikçe sallıyordu. Doğa, yağmura karşı bir hazırlık içindeydi, sanki gökyü...
Kadın yol kenarında tüm zarifliğiyle otostop çekmekteydi. Kusursuz bacaklarına rağmen şoförlerin onu görmezden gelmelerine dayanamaz halde... Yeterince güzel...
Neden buradayım? Üstelik tek başıma...
Yalnızca benim var olmam ne anlama geliyor bu yoğun boşluğun içinde? Kimden var oldum henüz önceden yok iken? Yoksa ...
Sen hep böyle yapardın. Üç beş ay bir yerde çalışır, sonra işten çıkar ya da kendini attırır ve sonra bir başka işe girerdin. Tam bir emekçiydin ama altın bi...
Zamanın birinde, duyguların sınırlarını aşan bir hikaye yaşandı. Anlatılamaz bir çekim gücüyle birbirine bağlı iki ruh, kelimelerin yetmediği bir aşkın içind...
Bir gün, şehrin gri beton duvarları arasında kaybolmuş bir adam vardı. Adı neydi, bilmiyordu. İsimler, insanların kendilerine taktığı etiketlerdi ve o, uzun ...
Geceleri kitap sayfaları arasında kaybolan bir adam, adeta kelimelerin büyülü dansına kendini bırakmıştı. Kitapların dünyası, onun için gerçeklikten daha çek...
Bir arkadaşının evine gidiyorsun. Tek yaşıyor bu arkadaşın. Daha dış kapıdayken bile bangır bangır duyulan bir müzik var. Kapının hafif aralık olduğunu görün...
İçerde, herkesin olduğu yerde; herkesin kendi içine kapandığı geniş zamanda, açılan bütün parantezlerin içi boş bırakıldı. Çocuk, babanın gözlerindeki çaresi...
Konuşmasını bitirdikten sonra seri adımlarla güverteye çıktı Slava Arkhangelskaya. Elini korkuluğa dayadıktan sonra başını gökyüzüne kaldırıp ciğerlerine der...
Henüz gün doğumuna daha iki saat vardı. Sokak lambaları kendini aydınlatmaktan bile acizdi. Öyle bir karanlıkta, ezbere bildiği yollardan geçiyordu yine. Tek...
Düzensiz olmanın kendi küçük çemberinde devasa bir özgürlük alanı açtığını fark ettiği saniyeden bu yana dünyanın en dağınık evinde yaşıyordu. Hani görülse '...
Araba galerisine mi kuaföre mi girdiğimizi anlamamı engelleyen tahta boncuklu perdeleri geçip içeri girdik. Yolda apaçi arkadaşlarım tarafından ağır abinin y...
Bugün kendimi terk edilmiş bir kasaba kadar yalnız hissettim. Sahip olduğun onlarca eve rağmen yalnızsın. Üstelik evlerin de camları kırık. Bi yeri terk etme...
İçimde büyüyen bu duyguyu tanımıyordum henüz. Kalbim kararmış gibiydi ve olması gerekenden daha hızlı atıyordu. Bakışlarım, nahoş hislerimi açığa vuracak diy...
Zamanımın geri kalanını susmak beklemek, beklemek ve de beklemekle geçirmek istiyordum... ***Fakat, Allah Kahretsin, insan anlatmak istiyor albayım; böyle bu...
Elleriyle alnına dökülen saçları geriye doğru attırırken gözleri yan tarafa kaydı. Acaba etrafta kendi güzelliğine hayran hayran bakan birileri var mıydı? Su...
Uyandığımda saat öğlen dördü geçiyordu. Günün neredeyse tamamını kaçırdığım hissine kapıldım. İlk saniyelerde düşündüklerim uykumu almamış olmam, acaba ne rü...
Tam sokağın köşesini dönüp arkasına baktığında o anlık gözgöze geliş. Üç saniye sürmüştü belki ama ruhuna işleyen gözbebekleri ben burdayım, yanındayım, arka...
5 dakika, sadece 5 dakika...
Bir insana maksimum ne kadar uzun gelebilirse o kadar uzun gelmişti. Nerede kalmıştı bu çocuk? Yoksa onu merak etmiyor muydu? Y...
Sıcak sokak. Esinti aranan sokak. Kaldırım masalarında tek tük insan. Kaldırım taşları üstünde tek tük insan. Oturanlar, ayakta duranlar ve çok ötede düşmüş ...
Yolculuğum yakındır, bunu hissediyorum. Bambaşka yerlere sürükleneceğim. Ait olamadığım yerlerde, aidiyet hissedemediğim bir toplulukta sersefil bir hayat sü...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok