Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Nasılsın? Nasıl hissediyorsun?
Bu sorular ile başlamamın nedeni gerçekten birbirimizin nasıl olduğuyla ilgilenmediğimizi düşünmeye başlamamla alakalı. Mera...
Yine her zamanki sandalyesinde oturuyordu. Aklından hiçbir şey geçmiyordu. Hayır, yalandı bu. Aklından hiçbir şey geçmediğini düşünüyordu. Bazen zihnini tama...
Eskimiş diyeceği yılları vardı çünkü bugünden itibaren çeyrek asır yaşamış olacaktı. Okumayı ve yazmayı daha önceleri öğrenmiş olsa da ilk okuduğu ve yazdığı...
Hiçbir şey göremediğim karanlıkta kırmızılıklar oluşmaya başlamıştı. Sanırım vakit dolmuştu. Gözlerimi açmaya korkuyordum. Yatağıma, yorganıma ve yastığıma i...
Bir işaret bekliyordum. Güneş tepeden inmeye başlamıştı. Gölgeler yavaşça uzuyordu. Uyandığım andan itibaren sadece sigara içerek müzik dinlemiştim. Saatlerc...
Unutamam seni demiştin
Hatırladın mı,
Unutama Beni çiçeği?
Rüyalarında rast düşerken bana
Unutamadım demiştin
Hatırladın mı,
Unutama Beni çiçeği?
Yapr...
Yüzümde güneşler açsa da,
Karanlık çöküyor dünyamın diğer ucunda.
Mutluluğun resmini çizen Abidin gibi,
Kendi içimi çiziyorum tek farkla, mutluluk dışında...
#3: My Sister and Antochia Street by Street
Ablamla gezmeyi çok seviyorum.
Benden sadece 2 yaş büyük. Aramıza seneler girmedi ama belirgin farklılıklar var...
Bazen aynaya bakıyorum, benden bir bok olur mu diye. Bazense aynada gözlerime bile bakamıyorum, kaçırıyorum. Utanç dolu ve hüzünlü, artık kırışmış. Yaşlanmış...
Balıkesir'in Edremit ilçesinde, Sabahattin Ali'nin 103 yıl önce yaşadığı ev "Anı Evi"ne dönüştürüldü. Ev, belediye tarafından tadilattan geçirildikten sonra ...
Elimde büyüdü durdu
Kundaktayken salladım
Heybetli ayaklanması oldu
Sahiden filizlendi de çiçek açtı çocukluğum
Fena gözlerden korudum,
Dehşet saçan kal...
Ben, sevgilisinin omzuna başını koyarak cennette olduğunu zanneden bir adamın altı parçaya böldüğü fotoğrafım. Umutsuzluğa hapsolduğunda öfkeyle ve özensiz b...
Bir gün seni anmasam
Göğsümün boşluğu doluyor gövdeme.
Tanıdık bir hatıraya koşuyorum yalın ayak
Sözlerin gözlerinde ışıdığı
Kaldırımların, bulutların
S...
Hiç unutmayacağım. 14 Şubat 2018.
Bu şehrin adının bir önemi yok. En büyük kaybedişim gömülü bu şehirde. Saat 22.50, ağaçların gövdelerinden süzülen yağmur ...
Eğer biraz daha konuşmazsam odamda hızlıca pencereme vuran yağmur damlalarının sesinden başka ses duymayacağız. Yıllardır içimde birikip kalan şeyler, bugün ...
Kulaklığımın bir tanesini takmıştım. Bir kulağımdan beynimi okşayan hoş ezgiler gelirken diğerinden gelen caddenin gürültüsü beynime işkence ediyordu. Her ik...
Az önce bir acıdan geçtim
Vitrinleri pahalı anılardan salkım saçak
Ellerimi ovuşturdum yeni bir gölgeye vurgun olmamak için
Kaldırımdan dedim
Kaldırımlar...
Çoğu insan hayatta neleri isteyip istemediğini bilmez. Ve bazı insanlar ise neleri istediğini arar ve öğrenir şanslıysa, ölmeden önce ya da ölüm ânına kadar ...
Ertesi gün saat 5.45'te uyandık. Sabah içtiması alındı. Kahvaltıya gittik. Yaptığımız her şey emirle ve toplucaydı. Hayatımda ilk kez kendimi koyun gibi hiss...
Bu şimdilik son notum. Bir süre yazamayacağım. Şu anda askerlik görevimi yapmak üzere birliğime teslim olmak için yola çıktım. Annem, babam ve birkaç akrabam...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok