Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
ELBET YİNE BEN BENİM
İnsan kendisini değiştirmeye imkanı ya da isteği var mı? Etrafındakiler mi onu değiştirmeye çalışıyor... Benim duygularım ve düşünceler...
Bir kazma,
Bir kürek
Ve umutlu bir yürek.
Yörüngeler haritada.
Yürüyor, arıyor, kazıyor.
Kaçıncı mezar bu? Boş çıkan.
O, hazinenin peşinde iken.
Yazı ...
Oldu onuncu yazı. Hadi bakalım selam, günlerdir ev hapsindeyim baya rızalı. Nereye varacak bu yazılar diye düşünmediğimde yazmak ne de kolay. Hayal etmek hem...
Nasıl anlatsam tam bilemiyorum,
Sanki beni her gün yazan bir yazar var, o muhteşem bir varlık ve bana hep çok güzel şeyler yazacak.
Ben karakterimi yaşamak...
Hayatımda şu sıra büyük ve sessiz yıkımlar oluyor, hissediyorum ki kimisi sadece hissetmekten daha fazlası; görülebilenler. Bundan bir beş, altı dakika önces...
“Sanıyorum bu yaz hüzünlü bir yaz olacak. Öyle ki bütün akşamlar hüzünlü...” demiş bir şiirinde Turgut Uyar. Hüznü sonbaharda bilirdim çoktan beri. Sonbaharı...
Haykıracak nefesim kalmasa bile, ellerim uzanır olduğun yere gözlerim görmese ben bulurum yine! Şu şarkı bana, böyle kalabalığın arasında kendimden geçmişim ...
Bugün kumarbazlığıma kumarbazlık kattım ve iki kart oyunu daha öğrendim; poker ve yanık. Bir bunlar kalmıştı sanırım. İlla vardır tabi ama neredeyse hepsini ...
Karnımda bir gurultu ama benden değil bu Bademden geliyor. Kendisi geceleri fazla samimi biri. Masal var bir de. O da çok duygusal ama o belli etmez pek, onu...
Yarın bize her defasında bir yarım sunar. Ölüm ya da yaşam mesela. Bu mezkur ikili aslında birbirini tamamlayan iki yarımdır. Belki biri diğerini yarar geçer...
Yapay kahkaha, ithal hayaller, aklına hiç gelmiyormuş gibi eskiler... sanki öyle bir süre ki her kimsenin etrafında gri gri kollar, yüzler, kahkahalar....
Hepimiz derin bir keder ve utanç içindeyiz.
Fakat hep bir örnek gülümsemeleri günaydınları ne iyi oldu seni gördümleri arada görüşelimleri kullanıyoruz.
A...
merhaba, o günlerden bir rüzgar esti ama umutlarım beni terk etmediği için burada düşüncelerimi dökmeye geldim. birkaç gündür hayatımda yaşanan gelişmelere a...
Böyle süregelen bir hayatı kabullenebilir miyim? Kendi hayatımda figüranım ve kalem benim elimde değil. Böyle yaşayabilir miyim? Rastlantısallığın dalgaların...
merhaba, şarkıların koyduğu sınırları kaldırıp her şeyi kendimce ifade etmek istedim. zira bu aralar hayatım, köşeye atılmış damacanaya takılan pompayı andır...
Bugün hafif bir toprak kokusuyla beraber iç karartıcı gökyüzünün griliğinde uyandım...
Yağmur hafif hafif fakat sanki içini boşaltırmışçasına yağıyordu.
İn...
Başı boş bir şekilde yazmak istiyorum. Çözemediğim soruların onlarca ve tonlarca ağırlığında ki kocaman bir yükün üstüne çullandığını düşündüğün zaman ne dem...
Ağırlıklarımı cebime doldurup
bu yaşam denilen düz çizgide
hayatla olan savaşımı izleyip
yol alıyorum,
ağlamak şimdi daha çok anlam kazanıyor.
Arabada ...
Son 2 haftadır neredeyse ne yaşadığımı anlamadan yaşıyorum. Kendimi bir simülasyonun içerisine atıp kaçmış gibiyim. Biri orada onu yaşıyor ve ben geriden olu...
Her intihar kelimesinin eşiti sana mı çıkar?
Sana yalan söylemek gibi yaşamak, zehirlercesine ve artık mutlu olacağım her şeyi yedi bitirdi dünya. Geriye ak...
Satırlar birşey ifade etmiyor ve çoğu zaman saatlerce susuyorum.
Dikkat ediyorumda eskiye nazaran çok daha az kendimle konuşuyorum.
Artık kendime bile an...
Geceler ile gündüzlerin tek farkı güneşin doğuşu olabilir şimdilik. Henüz gölgede kaldığımdan pek verim alamıyorum. Ama olsun güneşin doğacağını bilmek de bi...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
