Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

Kapı aralığından sızan

Ay ışığı

Çıplak tenine değdiğinde

Gölgen

Gecenin karanlığına düştüğünde

Ben seni

Geceden de kıskanırım

FARELER VE İNSANLAR ROMAN ÖZETİ:

KARAKTERLER:

George Milton: Romanın ana kişilerindendir. Lennie ile arkadaşlık eder. Çiftliklerde hep beraber çalışmışlard...

Manasız bu hallerim.

Serzenişlerde kaldı

Hayallerim.

İtibarlı kişiliğim

Alaylıydı o gün.

Sıkıydı yumruğum

Baktım durdum,

Ağlayamazdım.

Bi...

Yürüyorum sokağın ortasında

Etrafımda birkaç kediden başka bir şey olmasa da

Aklımda o kedilerin yerine sen

Yorgun ve sensizim

Gitsem diyorum senden

Sen...

belki de bu yoldan son kez geçiyorumdur. izini kaybettiğim tüm patika yolları artık bana anlatacak bir şey bulamıyorlardır belki. ellerimi cebime sokup usul ...

 Kimse istemez yalnız kalmayı, istememeli de. Evet, arada kafa dinlemek için çok uzaklara hiç kimsenin olmadığı yere ışınlanmak isterim, isteriz. Ama bu s...

Gökyüzünde tek bir vücut olabilmiş kuşlara baktım öylece. Tam karşımdaydılar ve dans edercesine üstümden geçtiler. Özgürdüler. Ben neden değildim? Elimi cebi...

ey doğduğu şehrin kuytusuna yan yatmış,

hükümetlerin gölgesinde serinleyememiş,

koltuklara yapışık arkalara dili temas etmemiş,

parklardan ve çıkmaz sokak...

Bi kalabalığa yalnız dahil olmak çok şeyi gösteriyor insana. Uzaktan her şey öyle iğrenç ki. İnsanlar, ilişkiler, etkileşim her şey benden ırak olsun diyorum...

Makyajsız yüzün

Şişmiş göz altların

Haziran ayında giydiğin ince kazak

Düz saçların

Kalbim nasıl bir yapboz yarattı, içine seni saklayıp?

Özgürlük adıml...

Ah! Nasılda işliyor kanıma.

Ah! Mine'l aşk, vaveyla sürüsü boğazımda!

Ah! Öldüren bir antagonizma!

Saray odalarının ihtişamı,

Bir doğum sancısı sevinciyl...

Buluşurken anılarla

sessizliğin durgunluğunda,

ne demdir bu içimdeki yangın bilmem ki!

ruhumun içine sızan keder

nasıl kelimeyle açıklanır?

Hangi gözyaş...

Gidiyor, şaşırdım demeliyim belki de ama şaşırmadım. Onunla aşağıya iniyorum, sanırım yolcu etmek için. Demir kapıyı açmak için sol elimi uzatsam da karşıdan...

Hak ediyorum bu pis laneti,

Şu yüzdüğüm bataklığı,

Damarlarımda akan pisliği,

Yüreğimi saran kötülüğü,

Zihnimi ele geçiren korkuyu.

Ama yine de;

Aşkınd...

Ben şimdi başımı yastığa koyduğumda tüm bunları neden düşünüyorum? İnsanların düşündükleri, sonra benim hissettiklerim, sonra ailemin beklentileri, sonra ...

Öyle sevelim ki birbirimizi,

Bir fotoğrafa sığamayalım,

her görüştüğümüz gün bayram sevinci olsun,

bir şiirin tüm satırlarını birbirimize yazar gibi

Hayattan ne bekliyorum?

İstediklerim, hayalini kurduğum şeyler gerçekleşmesine rağmen ben hala bir şey bekliyor gibiyim. Ne beklediğimi bende bilmiyorum. Be...

bütün dünyaya

bu taştan toprak

içinde nazar gözü ağlayan

köpükten betonlara

insan bu zaman bu kargaşadan

baygın gözlerden akan kandan

bayık duran kirp...

benim daha kemiklerim küçücük el kadardı babam beni duvardan duvara attı. annem saçlarımdan asardı çamaşırlığa boyum yetişmezdi. küçüktü benim kemiklerim bab...

Şimdi hangi otobüs kalkıpta gelecek huzuruna?

Hiçbir araç gelmiyorsa eğer sana,

Ne diye öttürür durur kornalarını arabalar?

Ne diye kirletir gökyüzünü dum...

ben izbe sokakların ozanıyım!

taksim'im, üsküdar'ım.

bulvarın dibindeyim;

kire pasa bulanır yüzüm.

ellerimden tutar bir yabancı.

başımı kaldırırken sarı...

içimde tabiat bildiğim, doğa ana saydığım o bahar bahçem. içinde çocukluğu koşturan, her yağmur yağdığında kahkahalar atarak altında zıplayan, belki o gölges...

Kadın kaldırım kenarına çöküp ağlamaya başladı. Neden ağlıyordu, nereye gidecekti bilmeden kaldırım köşesinde ağlıyordu. İleriye gittikçe perspektiften midir...

...

İnsan karşısında duran cesetlere baktı. Hepsinin kalpleri yerinden sökülmüştü. Göğüs kafeslerinden incecik, kanı çekilmiş damarlar sarkıyordu. İnsan gül...

Zaman ne çok şey bırakıyor insana,

Vedalar ve kavuşmalar.

Hep, bir ilk bahar zamanı olsun istedim,

Ulvi aşkımı, ulviyetsiz kollarımda,

İnsan ne çok şey i...