Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Bir gün seni anmasam
Göğsümün boşluğu doluyor gövdeme.
Tanıdık bir hatıraya koşuyorum yalın ayak
Sözlerin gözlerinde ışıdığı
Kaldırımların, bulutların
S...
Hiç unutmayacağım. 14 Şubat 2018.
Bu şehrin adının bir önemi yok. En büyük kaybedişim gömülü bu şehirde. Saat 22.50, ağaçların gövdelerinden süzülen yağmur ...
Eğer biraz daha konuşmazsam odamda hızlıca pencereme vuran yağmur damlalarının sesinden başka ses duymayacağız. Yıllardır içimde birikip kalan şeyler, bugün ...
Kulaklığımın bir tanesini takmıştım. Bir kulağımdan beynimi okşayan hoş ezgiler gelirken diğerinden gelen caddenin gürültüsü beynime işkence ediyordu. Her ik...
Az önce bir acıdan geçtim
Vitrinleri pahalı anılardan salkım saçak
Ellerimi ovuşturdum yeni bir gölgeye vurgun olmamak için
Kaldırımdan dedim
Kaldırımlar...
Çoğu insan hayatta neleri isteyip istemediğini bilmez. Ve bazı insanlar ise neleri istediğini arar ve öğrenir şanslıysa, ölmeden önce ya da ölüm ânına kadar ...
Ertesi gün saat 5.45'te uyandık. Sabah içtiması alındı. Kahvaltıya gittik. Yaptığımız her şey emirle ve toplucaydı. Hayatımda ilk kez kendimi koyun gibi hiss...
Bu şimdilik son notum. Bir süre yazamayacağım. Şu anda askerlik görevimi yapmak üzere birliğime teslim olmak için yola çıktım. Annem, babam ve birkaç akrabam...
Ne de güzel yaşamaya çalışıyorum.
Ne de güzel mücadele, yorgunluk, yalnızlık ve koşturmaca.
Biraz yavaşlasam, geç kalıyorum.
Biraz hızlansam, geç kalınıyo...
Bugün birkaç dakikalığına ilginç bir an yaşadım. Asker olmama sekiz gün kaldığı ilk kez dile getirildi, Cenker tarafından. Günlerin hızla geçtiğinin ben de f...
Bugün asker alışverişi vardı. Alarmı erkene kurmuştum. Kalkar kalkmaz çay suyunu ve yumurtayı ateşe koydum. Kahvaltıyı hazırlamama yakın annem uyandı. Babamı...
Çok uzaklardan yazıyorum bu yazıyı kendime. Sanki her şeyi bırakıp gitmişim de uzaklardan izliyorum hiçliğimi. O kadar uysal görünüyorum ki... Aslında fırtın...
İlkokuldayken sinek yakalayıp beslerdim. Şeffaf bir kutuya yakaladığım sinek için oyun parkı ve yemek alanı yapardım. Dakikalar süren uğraşla yakaladığım sin...
Bana göre umut bu dünyanın mucizesidir. Umut etmekse elzemdir. Düşünsenize; geleceğe, yaşamaya, insanlığa dair hiçbir umudunuzun olmadığını! Hayat ne kadar ç...
bu hayat benim. nefes aldığım sürece de hayatımı güzelleştirmek için fırsatım var. ama neden yapamıyorum? beni engelleyen ne? neden üzerinde durduğum yolda h...
Aşılamayan çok şey var.
Bir nehir akıyor, üzüntülerim ve mutluluklarım bir nehrin saydamlığına karışıyor. Öyle zannediyorum belki de. Geçilen çok duvar, yü...
Beni böyle hayatın içine yalın ayak atan çaresizlik hissi, diyor, seni de yakalamıyor mu zaman zaman? İşten eve dönerken yahut eline kahveni alıp balkona çık...
Annem'e...
Bugün öğle vakitlerinde hat kursuna gitmek için otobüse binerken, çocukluğumdan beri tanıdığım ve sevmesem de büyük olduğundan mütevellit saygıda...
İki buçuk yıldır ruhum bedenimden sıyrılmış da; beni, etrafımdakileri ve olanları tepeden izler gibi. Et ve kemik yığınından ibaret silüetimi orta yere öylec...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok