Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Ne de çabuk geçmiş zaman. Koca bir ömür. Dile kolay tam 6935 gün. Acısıyla tatlısıyla geçen. Ama sanki hep bir acı varmış hissini veren.
İsteyerek gelmedim...
Kalktı kara gönül treni,
Çaldı acı acı ölüm çanları,
Ayrılık aniden geldi başa,
Tanrıya mahsus güçlerin,
Kuvvetsizliğinde ağlıyorum,
Tanrının ışığı altı...
Sizin için bu çağı adı ne?
Hız çağı mı? Teknoloji çağı mı? Haz çağı mı? Yeniden "Hedonik" çağ mı? Narsizm çağı, Tüketim çağı... Saymakla bitmiyor bu çağın i...
Cesurca bakan gözlerin,
Ardında kalanı bilmek zor.
Yandığı da olur yakıldığı da,
Ateşi nereden o da bilinmez ya,
Bir şeylerin sınırlarını çizmek gerek,
...
Yeni bir işe başlamanın verdiği azimle bugünü daha pozitif geçirmeye çalıştı Destina. Ama içindeki kötü his onu boğarcasına nefes borusuna yüklenmeye devam e...
Gözlerim kapıda,
Birini bekler sanki
Halbuki yok bir sevgilim
Ya da uzaklardan
Gelen bir yarenim
Kalbimin baş ucunda
Oturmuş, öylece beklerim.
Zaman...
Gereksiz uzayan her şeyin içinde şeytanın ruhu vardır
Gereksiz sevmelerimde ayrılıklar
Çok bilmişliklerimde pişmanlıklar
Gidişlerinde emin olduğum dönüş...
Ben bilmem
Mutluluklarımı yazmayı
Ama ağlayan, acıyan
Ve bekleyen şiirlerim vardır benim
Ben bilmem
Sevinçten ağlamayı
Ama hüzünleri kucaklamak için
...
Biz insanoğlu doğuyoruz, büyüyoruz, yaşıyoruz ve sonunda da ölüyoruz. Hepimiz içine doğduğumuz ailenin diline, kültürüne göre şekil alıp yola öyle çıkıyoruz....
Hiçbir şeyim ve her şey
Yol kenarındaki çakıl taşlarıyım
Ve sokak lambalarının aydınlığı
Gecenin en koyu rengi
Drama köprüsüyüm o güzel türkünün
Kopmaya...
Gökyüzünde tek bir vücut olabilmiş kuşlara baktım öylece. Tam karşımdaydılar ve dans edercesine üstümden geçtiler. Özgürdüler. Ben neden değildim? Elimi cebi...
Tasviri yok bazı düşüncelerin akılda,
Sonunun nereye varacağı da bilinmez.
Neden söyler ki insan düşünmeden,
Başkasını üzeceğini bile bile hem de,
Zehir...
Ben şimdi başımı yastığa koyduğumda tüm bunları neden düşünüyorum? İnsanların düşündükleri, sonra benim hissettiklerim, sonra ailemin beklentileri, sonra ...
Her zaman biliyordum, içten içe ruhumun derinliklerinde hep arzuladığım karanlığın bir gün gelip beni bulacağını. Bu arzum artık gizli karanlık bir zevk olma...
Yaşamın tekdüzeliğinden ve var olmanın dayanılmaz ağırlığından (yoksa hafifliği mi?) bunalıp intihara karar vermek, ancak başarısız olan intihar girişiminden...
Zaman ne çok şey bırakıyor insana,
Vedalar ve kavuşmalar.
Hep, bir ilk bahar zamanı olsun istedim,
Ulvi aşkımı, ulviyetsiz kollarımda,
İnsan ne çok şey i...
hangi hayat doğruydu
her kitabın ardında keşkeler mi birikti
ne öğrendik bu kitaplardan
o mücellâ ışığı yalnızca ölümün kıyısında mı göreceğiz
söyle İvan...
Süslü bir giriş yapmadan konuya direkt gireceğim, kabalığım için kusura bakmayın. Çünkü son zamanlarda kafam o kadar dolu ki iyi bir giriş yapmaya çalışırsam...
Ruhum mekan arar, sığmaz taşar!
Olgunluk baştadır, yaşım aşar!
Kor var sineme yapışık, durmaz yanar!
Küfrederim suya, küfrüm insan yakar!
Bir bela başım ...
sıradanlaşmış bir hikâye koynumda
içinde sıradan korku olan
sıradan bir kalp olan
sıradanlaştığının farkında olmayan
sıradan insanlar...
sıradan bir ge...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok