Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Bu dünyada neye göre kalıp alırız?
Kalıplar mı aslolan, kalıplaşmış olan şekiller mi?
Evet, fillerin kalbini merak ediyorum. Ağırlığınca taşıyorlar mı duy...
İçimdekileri bir yerlere yazınca çok rahatladığımı fark ettim bugün. Yenilenip tazelenmemin yolunun yazmaktan geçtiğini hissettim her bir yerimde. Sanki ben ...
Bir kapı var. Çok uzakta, göremiyorum bile. Yaklaşmaya çalışıyorum, koşuyorum, koşuyorum, kollarımı uzatıyorum. Orada biliyorum, tam karşımda durmakta. Ama g...
Hava soğuk ve yağmurlu, günlerden cumartesi. Balkondan dışarıyı izliyorum, her şey kendi olağan akışında kaybolup gitmiş, yitirdiğimiz kelimelerin kafamızın ...
Arada hayattan aşırı zevk alıyorum. Minicik şeyler bile beni mutlu edebiliyor. Ama sonra bir şey oluyor, isimlendiremediğim bir şey ve nasıl mutlu olduğumu u...
Hayat böyle bir şey mi bilmiyorum. Power nap dediğimiz şey var ya hani, onun cry versiyonunu geliştirmişim ben istemsizce. Aşırı berbat hissetmeme rağmen hay...
20 Ocak 2018 günü başladı operasyon. Nereden nereye dedim düşününce. Sudan çıkmış balık gibiydim. Televizyonda gördüğünüz “hedef kızıl elma”, “ailem beni bek...
Her yeni ay olduğunda ve her yeni gün doğduğunda, deniz ve ağaçlar beni kendine çağırır. Gidemediğim her an sanki Olymposlu Zeus’u hiç tanıyamayacağımı hisse...
Evden ayrılırken dudaklarımı ısırıyordum ağlamamak için annemden, ablamdan, kardeşimden, babaannemden ayrılırken ama yola çıkınca tutamadım kendimi. Aslında ...
Üniversiteye gittim, 2 sene evde kaldım tabii, yemek yapmayı da baya baya öğrendim. Hayat müşterek; bulaşık da yıkıyorum, temizlik de yapıyorum, fatura da öd...
Çocukluğumda yaşadığım travmalar bir bir dökülüyor salkım saçak şu anımda. Meğer ne kötülükler edilmiş bana da farkında bile değilmişim. Hayat işte, 25'imden...
Her şeyini aynı masada kaybetmiş bir kumarbazın nefreti ve kederi var içimde. Zaman zaman kazanan olsam da en şanlı zaferim bile kendi içimde dramatize edilm...
Ne bu ülkede ne de bu dünyada gerçekten yaşanmıyor artık. Çıldıracağım, dayanamıyorum. Aklımızın erdiği sorunların çözülmesini sağlayamamaktan, ermediklerini...
Sevgili günlük,
Öncelikle mevcut duruma uygunluğu sebebiyle seçmekten kendimi alamadığım ama komik olmayan, olsa olsa trajikomik diyebileceğimiz bu başlık i...
Sürekli kusmak istiyorum. Bu kadar sığ bir tarif yapmak istemezdim ama olan bu. İçimdeki zehrin dışarı çıkma isteği sanırım. Genlerle aktarılan olumsuz özell...
şu an binlerce düşünceyle boğuşuyorum. ağlamamak için dişlerimi sıka sıka yutkunmalarım bir yana dursun, resmen boğuluyorum. ruhum yeterince yandığı, hatta t...
Neyden ve kimden kaçtığımı bilmeden, bir sonraki trene tahammülüm olmadan koşuyorum bugün. Yalandan gülüşler atıyorum ilk canı yanan benmişim gibi. İlk kez a...
Her şeyi bu kadar kişiselleştirmeyi tahminen ne zaman bırakırım acaba? İçine sığındığım küçücük dünyamda bile pürüzlü durumlar oluşması paranoyalarımı tetikl...
Eski günler geride kaldı, değil mi?
Küçük evcil hayvanlarım büyüdü artık. Kedim öldü. Köpeğim beş yaşında. Beş senedir benden ayrı. Kocaman oldu. Artık eski...
Derinlerden bir ses emrediyor bana. Doğru olan bu; git ve konuş onunla. Bu doğru mu? Onu da bilmiyorum. Binbir gece masallarına dönüyor hayatım. Hiçbir farkı...
Bugün gibi güzel bir günde umut dolu olmak çok kolay. Ama önümüzde karanlık günler de olacak. Kendimizi yapayalnız hissettiğimiz günler. En çok o zaman umuda...
Sana yazmayalı uzun zaman oldu. 1 ay falan olmuştur belki. Arada açıp okuduğum zaman aklıma geliyorsun, birkaç sayfan kalmış son nefesini vermene. Aslında iç...
Kafam dolu. Bedenim yorgun. Dakikalardır ekrana bakıyorum. Elime kağıt kalem almayı özlediğimi fark ettim şimdi. Günlük yazmaya uzun bir ara verdim. Günlerin...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
