Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

Kafamda sürekli düşler kuruyorum. Örneğin tüm dünyadaki okyanusların sahibi benmişim, tüm suların sahibi olduğumu hayal ediyorum. Sonra bütün suları şişelere...

Yaşamanın bedeli ölümdür; yaşam, canını ortaya koyduğun en tehlikeli kumardır. Dağıtılan kartlar değiştirilemez ve her el tecrübe ve bağımlılık kazandırır ve...

İki gün kaldı o uçağa binmene,

Hatta bugün bitti çoktan.

Son gecemiz, aynı kıtada.

Sana iyi yolculuklar dilemek istiyorum:

"Bahtın güzel olsun, çok da eğ...

Kişinin kendisini tedirginleştiren kitabı yarım bırakması, iliğini kurutan ve içindeki korkuyu azgınlaştıran ümitsizliğinden geliyor, diye yazmak isterdim. G...

“Nasılsın”a dizlerini vura vura ağlayacak ka Bir dar yara almışken, son on yılda gördüğüm hayatımızın içindeki tüm edebiyat karakterlerine ithafen yeni gelen...

Uykusuz yaz gecelerinin, beni balkonda sabahlattığı günlerinin anısına gelişti cümlelerim.

Aşıktım, sarhoştum, hastaydım. İnsanoğlunun içinde bulunabileceği...

Bu dünyadan değilim ben. Hiç bu dünyaya ait olmadım, öyle de hissetmedim. Hem oyun dışı kaldım, hem de oyunun tam içindeydim. Elden ele atılan, tekmelerle sa...

Yürüyüş sırasında hiç bilmediği bir patika yola saptı. Başta yol düzgündü, hava ise esiyordu. Çok geçmeden karanlık çöktükçe çöktü. Esinti, yerini soğuğa bır...

Hayatımızda koyduğumuz ama sonlanmayan birçok nokta var.

Ara vermeyi son ile karıştıranlardanız. Bu yüzden sona ulaşmayı bekleriz. Gerçekten her şeyden bu k...

Farkında olmadıklarımız aslında bizim normalleştirdiğimiz olgular olduğunu fark ettim. Ne çok normalleştirdiğimiz şey varmış bu hayatta... Etrafımdaki insanl...

“Her gerçek can çekişmede ölümün zaferine rastlanır bitkinlik anları geçtikten sonra, kişi yaşamayı sürdürse bile.”

Nihayetinde,

İnsan kaybeder ama yarış b...

bir gülüş, biraz umut ve iki çimdik tutku. geride bıraktığımız şeyler bunlardı. gözlerimizin önünden gelip geçen minik jestlere, saçma hediyelere ve her aşığ...

Konuya pragmatizmin ne olduğunu hatırlayarak başlayalım: pragmatizm, sözcük anlamı ‘faydacılık’ olan ve yalnızca işe yarar bilgiyi doğru kabul eden felsefi b...

Sırtüstü yatıyorum, yataktayım.

Kendimi rahatlatmaya çalışıyorum

Kafamı dağıtmaya

Zihnimi boşaltmaya,

Sonra birden fark ediyorum

Nerede yaşıyorum, hangi...

O kadar tekdüze, o kadar sıkıcı bir hayat ki bu... Güzel şeyler yazmak isterdim bu gencecik kağıda... Ama yok. Göremiyorum. Belki ben görmüyorumdur. Herkes b...

Nedir bu? Sabah bizi yatağımızdan kaldıran, yemek yemeye zorlayan... İstemesek dahi işe gitmek zorunda oluşumuz... Hayat mı? Sanmıyorum. Bazı durumların alış...

Hadi bu gece koşalım birbirimize!

Çöller engin deniz olsun,

Kabuklar dalgalarla dolsun.

Kabuğun menkıbesi bu, demişti ermiş

Bizimki de kavuşmak olsun!

"...

Geçen gün düşündüm de hiç çekip gitmelerim olmadı benim. Terk edemedim ne bir insanı ne de bir coğrafyayı. Sanki hiçbir iklimden geçemedim ben. O ılık rüzgar...

Ekimin yağmurlu bir günüydü. Yıldız Caddesi'nden evime doğru yürüyordum, karnım açtı ve yanından geçmekte olduğum tantunici beni fazlasıyla cezbetmişti. İçer...

Yaşamak çok garip bir kavram değil mi? Hayattasın, nefes alıyorsun. Ama sürekli şikayetçisin. Yapamadıklarından, yapamayacaklarından, insanların sana yaptıkl...

Ağlamak da bir duygu ama ağladığı için utanıyor insan. Hissettikleri için kendine acıyor bazen. O kadar tozlanmış ki bazı acılar, seneler evvel rafa kaldırıl...

                                                       “…Belki yer yüzündeki insan sayısı kadar

                                                           ...

Beklemek, senelerdir yaptığım yegane şey

Toprağın suyu, akrebin yelkovanı, insanın insanı beklemesi gibi

Aradan seneler geçti, zaman durmadan aktı vefasız...

Ölü doğmuş bu aşkın küvezde yatışını izliyorum.

Cebimde ne var ne yok döküyorum.

Henüz ölmedi, bir gün fazladan yaşasın,

Çok uğraşırsam yaşatırım sanıyoru...

Haksız yere kazandığım savaşları bir bir gömüyorum tarihe. Söz sana, içimdeki canavarı çıkarmayacağım. Kendimi soluksuz kalırcasına arıyorum. Utanıyorum seni...