Edebiyat > Öykü

Balkondaki fesleğenlerin süslediği masaya kahvaltı için lacivert-beyaz pötikareli örtüyü sermiş, somyanın sırtındaki kırlentleri düzeltiyordum ki annem mutfa...

Yavaş yavaş eriyen mumla birlikte varlık şekil değiştiriyordu. Gözlerinde kadim zamanlardan kalma bir hüzün, içinde Kabil’den kalma bir yara ve ellerinde ...

“Neden çaresizlik içinde kendi ölümünü bekliyorsun?” diye soruyor. İki eliyle beyaz kahve kupasını kavrayıp öne eğiliyor. Dirsekleri gri renkli yuvarlak ...

Mum eriyor Poyraz ait olmadığı bir dünyanın kapılarını aralıyor, istemeden de olsa, ömürlere, zamanı aşarak şahit

oluyordu. Kaçıncısının gerçekleştiğini bi...

Merhaba.

Bu yazıyı okumaya başlamanız benim gerçeğime dahil olmaya niyetli olacağınız anlamına gelecektir.

Bunu istemiyorsanız lütfen okumayı bırakınız.

Ç...

“Gelmeni bekledim.”

“Gelemedim.”

“Neden?”

Beni istememesinden korktuğum kadar, beni istemesinden de korkuyormuşum. O sorunca anladım.

“Hayal ettiğim g...

“Dur bakalım, şuraya bir gideyim göreyim. Dönüp sana nasıl bir yer olduğunu anlatırım.” Böyle demişti giderken Bay Serçe. Birkaç dakika geçtikten sonra arkad...

Merhaba ben bu dairedeki kartonpiyerlerden biriyim. Bütün gün tavana yapışık şekilde durup ev halkını gözlemliyorum. Sürekli dışarı çıkan anahtarlığa özensem...

‘‘Sağa doğru kıvrılan beşinci dönemeçteyiz, Küheylan. İnanıyorum ki az kaldı, dayan. Böyle iki dönemeç daha geçtik mi krallığa varacağımızı söylemişlerdi....

"Peki benim yerimde sen olsaydın, ne yapardın?"

Kızıl ve Karamel, kararmakta olan göğün altına uzanmışlardı: Yakınlarındaki bir gölün sakin dalgalanma sesle...

Zayıf yüzündeki gözlerini kocaman açtı, gözleri elaydı, çekiciydi ama gözlerindeki beyaz kısımda bulunan sarı renk, korkutucu görünmesine neden oluyordu. Kaş...

Biri varmış. Ruhu ve bedeni sürekli ayrılırmış birbirlerinden. Ruhu, kendisine, hayata, evde oturup hayatı kaçıran insanlara, gökyüzüne dokunma imkanı varken...

Doğmadan önce bile annem ve babama benzemem için insanlar ellerinden gelen her şeyi yapmışlar. Dünyaya öyle bir gelmeliymişim ki, annemle babamın tıpatıp ayn...

Arkadaşlarla gelenekselleşmiş buluşmaların ortalarındayken eve dönme hayali kurma halim beş sene kadar önce başladı. Yalnızlığımı bi' çuval gibi sokaklarda ...

Kendimi açık hava laboratuvarında gibi hissediyordum. Hatırladığım son yer sütunların arasından geçtiğimizde başlayan orman yoluydu.

Çünkü orman yolu, yolum...

Lotte, geceleri gözüne uyku girmediği ve gündüzleri başını uykudan kaldıramadığı birinci gündeydi. Güneş doğana dek fal taşı gözlerle sabahı etti, sonra bird...

Çocukken insanların bilinçli olarak kötülük yapamayacağını düşünürdüm. Bi' kötülük, bi' fenalık muhakkak bilinçsiz veya bilgisiz olmaktan kaynaklanabilir diy...

Vedaları sevmem Saim, bilirsin. Bildiğinden buradasın zaten. En zoru da zoraki vedalar ve zaten adı üzerinde. Mecburen ayrı düşen yola yürek nasıl dayansın. ...

Gel otur Saim, dikilme başımda. Daha önceki konuşmalarımızdan birinde, hatırlar mısın bilmem, kendine yük olmaktan vazgeç demiştin. Başta kızdım sana, ne bil...

İstanbul'un 7 tepesi var diyorlar. Doğruymuş; ama artık yalan. İnsanlar bu kalabalıktan kaçamadıkça gözlerini gökyüzüne dikmişler. Yatay eksende gidecek başk...

Duru, göz alabildiğine uzanmış çıplak kadın gibiydi manzara karşımda. Açık mavi gökyüzünün altındaki sonsuz yeşillik... Fakat hissettiğim huzur değil, tedirg...

''Bugün hava soğuk olacak.'' dedi televizyondaki adam. Adı neydi, bilmem. Hangi kanaldı, onu hiç bilmem. Burada yaşamadığına kalıbımı basarım heyhat. Soğuk o...

Bir sinema salonunda, tiyatro salonunda ya da herhangi bir sanat icra eden mekânda önünüze gelecek olan öyküyü görmek için heyecan duyarsınız. Bir resim, bir...

Yokuş çıkıyordum. Elimdeki telefonu kulağıma dayayıp bir şiir dinliyor ve başımı yukarı dikip gökyüzüne bakıyordum. Bu halimle, mahalleye tezat düşüyordum ga...

Umut bir köy okulunda sınıf öğretmeniydi ve yedi senedir bu köyde görev yapıyordu. Umut hayatı boyunca hep öğretmen olmak istemişti. Daha ilkokuldan itibaren...