Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Çok yalnızım, anlıyor musunuz? Anlamanız için dinlemeniz gerekir. Ama siz dinlemiyorsunuz ki beni. Sesim yok oluyor aranızda, sesimi duyuramıyorum. Öyle sağı...
Göze görünmeyen,
gönlüme dokunur.
Bakarım bulutlara, kaparım gözlerimi,
yaşarım zamanı.
Dünü, bugünü ve yarının çıkmazlarını...
Ben bir yaşam yolcusuyum...
Her sabah şakaklarda hissedilen ağrısın sen, dünyanın iki yüzlülüğüyle savaşmaya başlamamaya inat eden iki çift gözsün. Evsiz bir adamın tek başına gezdiği s...
Şeytana selam verilerek başlayan hikâyeler cehennemde biter.
Seni yakıştırdığım şarkıların yankısı altında, parmaklarımda sızım sızım sızlayan sigaram...
Benim yazdığımı görmeye vefa etseydi ömrün.
Göğsün kabarmazdı elbet
Ama okurdun, altları morarmış kırış gözlerinle
karanlıkmış gözlerin, gün ışığında dahi...
"Aldığınız Hizmet Karşısında Bir Ücret Ödemiyorsanız, Ürün Aslında Sizsiniz!"
Bu cümleyi bir köşesinde okumuştum. Okuduğum andan itibaren gün içerisinde sos...
Çoğu insan hayatta neleri isteyip istemediğini bilmez. Ve bazı insanlar ise neleri istediğini arar ve öğrenir şanslıysa, ölmeden önce ya da ölüm ânına kadar ...
İçimde kazanılmayı bekleyen zaferler gibi soluksuz bir bekleyiş aldı dört bir yanımı. Ne gerçekten başarmaya olan inancım ne de başarısız olma hissinin derin...
Nasıl kalabalık
ve nasıl yalnızım
hani bağırsam çığlığım çıkar arşa
ama bağırsam kaybolurum içimde
hislerimde sinsi bir narkoz etkisi
niyetim yok arkama...
Bir umut bıraktım bu fırtınaya
Yalanlara kaptırdım koca gençliği
Kendi mahkememi kuruyorum
Sitem değil bunlar
Haksız ilan edildiğim tüm celselere inat
...
Korkuyorum ölmekten.
Hatıralar bırakmadan
Gömülmekten.
Bir ışık yakmadan
Karanlıklara
Hafızalardan silinmekten.
Korkuyorum ölmekten.
Anılar biriktirme...
Cebinden zar zor da olsa anahtarı buldu. Deliği şans eseri bulup kapıyı açtı. İçeri yavaşça adımını atıp kapıyı usulca kapattı. Yavaş, oldukça yavaş adımlarl...
Ne zaman düştü bardağı taşıran o son damla
Hangi kadının gözyaşıydı
Hangi çocuğun parçalanmış kolundan akan son kan damlasıydı
Ne zaman bitti sözün
Konuş...
Kendim olmadan yaşamak ölmekten iyi midir? Vazgeçip inandığın her şeyden iyi midir yine de nefes almak? Nefret etmiştim öğretmenlikten ama yine de yapabilir ...
Sen fazla yaşamazsın, diyor arkadaş
Hiçbir şeyin pek de yaşamadığı
Hatta tam olarak ölemediği bu çukurda.
Bir eteğin boyuyla ölçülen hayat.
Ben az yaşamı...
bana olan ömür borçlarını ödemeleri için
benden kopmuş fırtınalara yakarmanın eşiğinde
bütün düzenbazlığımla yüzyıllar boyu dikildim
arada bir avuçlarımda...
Törelerle bezeli gömleğini çıkarıp
Sıyırıverdi bacaklarından inançlarını
Öylece çırılçıplak,
Dımdızlak kalakaldı.
Kalabalıklar dolduramaz
Koca yüreğini ...
“Böyle yapma lütfen. Başka çarem yoktu, biliyorsun. Hem sana hem kendime daha fazla acı yaşatmak anlamsız olurdu. Gidiyorum artık ben, bir şey demeyecek misi...
Bir yazıya nasıl başlanır? Bilen varsa emin olsun, ben de biliyorum ama bu gün başlangıçların başını unuttum. Bir hipotez vardı, bir yolu bitirmek için onun ...
Herkesin babası vardı, bizim amcamız vardı.
Benim amcam hamallık işinde çalışıyordu, hamallıktan kazandığı parayı da bize veriyordu.
Her okul çıkışı bizi k...
eski bir siyah beyaz fotoğrafta
gülümsüyorsun sadece bilmeden
yüzyılın acısını çekmeden
daha kendini öldürmeden
eski bir siyah beyaz fotoğraf
işte sende...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
