Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Sözlükler, en sevdiğim kitaplardır. Yalansız ve bir o kadar da yalınlar. Kurgusuz ve sade. Kafa karıştırmazlar ve beynini yormazlar. Bu yüzden belki de denem...
Evin bahçe ve giriş kapısını açık bırakmamı istedi önce. Sonra üşüdü.
Önce ışıkları geceleri de açık tutmamı istedi. Sonra evin ön cephesindeki duvarı, soka...
Özellikle son zamanlarda ‘eleştiri’ başlığı altında son derece kalp ve onur kırıcı davranışlar sergileniyor. Bunu sadece dışarıdan bir gözlemci olarak söylem...
Çok uzaklardan yazıyorum bu yazıyı kendime. Sanki her şeyi bırakıp gitmişim de uzaklardan izliyorum hiçliğimi. O kadar uysal görünüyorum ki... Aslında fırtın...
Başlıkta amatörden sonra utangaç, tecrübesiz, yaşama dair pek cahil, korkak ve üşengeç yazmamamın nedeni okuyucuyu uzun bir başlıkla korkutmamaktır. Yazının ...
“Bundan böyle kentleri ben anlatacağım sana,” demişti Han. “Bunlar gerçekten var mı, sen de onu araştıracaksın yolculuklarında.”
|Görünmez Kentler
Marco P...
Neler oluyor hayatta değil mi?
Bir şeyler oluyor ve ben başka bir bedende gibi izliyorum.
Bitmesini, yalandan alkışlamayı, ardından evime gidip "Bok gibi f...
Karlı dağların eteklerinden aşağı inen, kedi ölümü kadar hızlı bir çığın altındayım. Peygamberlerle boy ölçüşüyor boyum, ölümlerle dans ediyor ruhum. Soldan ...
Biri öldüğü zaman toprağın altına gömülen, sadece ölenin vücudu zannediliyor. Geride kalanların da bir parçası onunla gömülüyor aslında. Tıpkı noksan bir diş...
İnsanı, çok ince düşünmek bitiriyor bazen. Basit bir örnekle anlatmam gerekirse eğer, bir kişinin aklındaki işi kurma fikrini hayata geçirme çabasındaki gere...
insan neden yaşar? ne için yaşar? yaşamak için herkesin bir sebebe mi ihtiyacı vardır? yaşamak nedir ki? sadece nefes almak mı? nefes alıyorsan yaşıyorsun de...
İnsan unutandır ve insan unutulmaya mahkum olandır, demişti Ahlar Ağacı'nda Didem Madak. Uzun uzun düşündüm bu dizelerin üzerine ve yeni bir mısra ekledim ke...
Uzun süre oldu, içimden geleni dökmeyeli. Hayli zor geliyor zaten bunca olandan sonra yazmak, diğer bütün şeyler gibi... Söyleseler inanır mıydım; susayacaks...
Beni piyano kursuna göndermediler küçükken. Bale, yüzme, voleybol... Oradan oraya gönderdiler beni. Oradan oraya giderken çarpıp durdum sağa sola. Kendime hi...
Bir yazıya nasıl başlanır? Bilen varsa emin olsun, ben de biliyorum ama bu gün başlangıçların başını unuttum. Bir hipotez vardı, bir yolu bitirmek için onun ...
Bu aralar çok sık düşünüyorum. Boş vakitlerimin bolluğundan olsa gerek, kafamın içindekiler birbirini yiyor resmen. Bir şey izlerken, uyurken, çalışırken hat...
Henüz küçücük bir çocukken oyuncaklarımdan biri de saatti. Evet evet bildiğimiz saat, hani duvarlarımıza astığımız, kolumuza takıp gözlerimizi bir an kaçırma...
Benim en büyük zaferim, kendimle verdiğim savaşlardan sağ çıktığım geceler. Yaralarım daha kabuk bağlamaya bile başlamadı. Yalnızlığım içimdeki kasvetin doru...
Ortaya ‘Hava bugün çok sıcak değil mi?’ diye bir soru attım. Benden üç yaş büyük fakat herkesin, benim, abisi olduğumu sandıkları kız kardeşim ‘Hayır, sana...
Açan her yeni güne baksam hatırlarım günebakanları. Boynu eğrilmiş bir ayçiçeği ne kadar bakabilir ki ismini aldığı güne? Yanından geçip gittiğimiz hatta kim...
Bir çiçek açtı içimde. Gülümsedim durdum içimdeki çiçeğe ve döl olan bebeğime. Karamsarlık tüm akrabalarımı aldı götürdü, parlak bir aydınlık süzülüyor karnı...
İleriye bakıyordum. Dümdüz ileriye, ufka... Yaşantıma yerleştiremediğim bu eylemi bir şekilde gerçekleştirmem gerekiyordu.
Oturduğumuz kafeden çıktığımda gü...
Bizler yaşadığımız hayatı bir durak olarak değil de sonu olmayan bir yarış gibi görüyoruz sanki. Hep bir birinci olma çabası; hep en çok, en ihtişamlı, en ka...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok