Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Anladım 4. Kattan aşağıya bakarken ölümümü. Ben ne tanrıya ne de başkasına izin verecektim, kendim, düşüncelerimin ve bedenimin katili olacaktım. Uzun süredi...
Birilerine bir şey anlatmak istemiyorum. Sadece bazen ruhum beni dışarıdan izlemek ve susmak istiyor. İçimde kaybolmaya ihtiyacım var. Çünkü her kayboluş ken...
Liseye ilk başladığım zamanlarda devamlı olarak aklıma düşen bir hayal vardı. Nerede olduğum hiç fark etmez; okulda, serviste, evde... Başka yere gittiğim de...
Umutsuz bakıyorum bazen her şeye. Sanki ne kadar okusam da, yazsam da bir anlam ifade etmeyecek hiç kimse için. Bunlar benim çırpınışlarım. Benim sessiz çığl...
Deliliğe meyil insan ruhunun derinliklerinde var. Ruhumuz katman katman; acı, hüzün, neşe ve bilumum duygunun en altında kalmış, orada ezilmiş, artık unuttuğ...
Her insanın bir hikayesi olmalı derdi dedem.
Hatta öyle hikayeleri olmalı ki baştan başa edebiyat kokmalı insan. Şiirlerle çevirmeli dört bir yanını. Güzel ...
Yıllardır içimdeki boşluğu yontuyorum, en ünlü heykeltıraşı dahi özendirecek ustalıkla. Oysa aynada gördüğüm hiçlikten öte eserim yok benim. Hiçlik... Yok-lu...
Merhaba, bugün kendim ile anlam üzerine konuşacağım. Hayatta her şeye verilecek bir anlamım olduğunu, içinde bulunduğum durumu bir bu kadar da anlamsız buldu...
Tüm düğümlerin çözüleceği günün hayaliyle yaşıyorum. Tüm hayallerimi bu kümenin elemanı yapıyor ve hepsini halının altına süpürüyorum. Tek ve en büyük gaye.....
vefat eden birinin kokusunu saklayabilsek keşke.
bir şişede veyahut içimizde. en derinimizde... keşke bir şeyi koklarken kokusu kaybolur mu diye düşünmesek....
Bakıyorum da herkes öyle ya da böyle bulmuş yolunu. Bir ben olduğum yerde sayıyorum her gün. Her gün şu tekli koltukta hayat gayemin bana gelmesini bekliyoru...
"Ölmek istemiyorum." dedi. "Ölmek istemiyorum, bu dünyadan benliğim silinsin istiyorum. Kırdığım, kırıldığım ne varsa bitsin, gitsin; unutulsun, unutayım ist...
Hiç düşündünüz mü yaşama amacınızı? Ben düşündüm. İlk başlarda ressam olmak için doğduğumu söyledim, yaşıma göre gayet iyi çiziyordum. Sonra "hipergerçekçi" ...
Bak, yine gece oldu şimdi. Yine kendimi karanlığın kollarına attım. Nasıl denk geldi bilmiyorum. Belki rastlantıdır belki de kalbim yine aynı duyguların altı...
Sözlükler, en sevdiğim kitaplardır. Yalansız ve bir o kadar da yalınlar. Kurgusuz ve sade. Kafa karıştırmazlar ve beynini yormazlar. Bu yüzden belki de denem...
Evin bahçe ve giriş kapısını açık bırakmamı istedi önce. Sonra üşüdü.
Önce ışıkları geceleri de açık tutmamı istedi. Sonra evin ön cephesindeki duvarı, soka...
Özellikle son zamanlarda ‘eleştiri’ başlığı altında son derece kalp ve onur kırıcı davranışlar sergileniyor. Bunu sadece dışarıdan bir gözlemci olarak söylem...
Çok uzaklardan yazıyorum bu yazıyı kendime. Sanki her şeyi bırakıp gitmişim de uzaklardan izliyorum hiçliğimi. O kadar uysal görünüyorum ki... Aslında fırtın...
Başlıkta amatörden sonra utangaç, tecrübesiz, yaşama dair pek cahil, korkak ve üşengeç yazmamamın nedeni okuyucuyu uzun bir başlıkla korkutmamaktır. Yazının ...
“Bundan böyle kentleri ben anlatacağım sana,” demişti Han. “Bunlar gerçekten var mı, sen de onu araştıracaksın yolculuklarında.”
|Görünmez Kentler
Marco P...
Neler oluyor hayatta değil mi?
Bir şeyler oluyor ve ben başka bir bedende gibi izliyorum.
Bitmesini, yalandan alkışlamayı, ardından evime gidip "Bok gibi f...
Karlı dağların eteklerinden aşağı inen, kedi ölümü kadar hızlı bir çığın altındayım. Peygamberlerle boy ölçüşüyor boyum, ölümlerle dans ediyor ruhum. Soldan ...
Biri öldüğü zaman toprağın altına gömülen, sadece ölenin vücudu zannediliyor. Geride kalanların da bir parçası onunla gömülüyor aslında. Tıpkı noksan bir diş...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
