Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Güneşli bir sonbahar sabahında, ormanın derinliklerine adım attığında, her şey sessizdir. Ağaçların yaprakları, sonbaharın sarı ve turuncu tonlarında rengare...
Yorgunuz ve uyuyoruz. Üstelik yataklarımız da hiç rahat değil... Aklımızda "acaba yarın üzerinde uyuyabilecek bir vatan toprağımız olacak mı?" sorusu dönüp d...
İşte kurtuldum. Ellerim titrek, dizlerim yaralı, bedenim yorgun. Her adımımda yaralarım sızlıyor ama asıl acı, içimde. En büyük hasarı ruhum aldı. O kuyudan ...
Susmak bilmiyorum.. Her geçen gün daha çok konuşuyorum. Ağaçlarla, eşyalarla, kendimle hatta evdeki böceklerle. Arabamla, gözyüzüyle, yoldan geçen insanlarla...
Caddenin işveli bir güzelliği vardı. İnsanlar, sanki caddenin büyüsünden kopmak istemez gibi, telaşla işlerini halledip yine caddeye geri dönüyorlardı. Ben d...
Aşık olmayana aşk kuru bir kelimeden ibaret. Yarı palavra yarı safsata...
-Elif Şafak/ Aşk-
Eğer onu tekrar karşıma alıp konuşabilseydim, onu ne kadar sevd...
Gözlerin karanlığa alışmış, bedenin yorgun, ruhun bitkin. Ellerinin acısı, yorgunluğun arasında kayboluyor. Ama durmuyorsun. Çıkmana çok az kaldı, bunu biliy...
Bir kuyudayım, derin ve karanlık. Duvarları yüksek, çıkmak zor. Burada yalnızca kendi nefesimin yankısını duyuyorum. Yukarıda bir ışık var, uzakta, dokunamay...
Bekliyorum, bir şey yazmanı, açıklama yapmanı veya ne bileyim işte ne düşündüğünü söylemeni, oysa sen beni hiç görmüyorsun, önemsemiyorsun, ben de garip bir ...
Geçmiş, hayatımızda derin izler bırakan anılar ve tecrübelerle doludur. Ancak, ne kadar özlersek özleyelim, geri getiremeyeceğimiz bir zamandır. Onu değiştir...
Serin ve de kararlı bir yağmurun altında,
Beyazıt çınlıyor şimdi,
Tam da ikindi ezanında,
Sence de tuhaf değil mi?
Bir tebessüm, ne çok keder biriktiriyo...
Müjgan yalnızlığını eski bir yorgan gibi üzerine örtüyor bugünlerde. Tir tir titriyor. Elinde avucunda bu yırtık pırtık yorgandan başka hiçbir şey kalmamış. ...
ait olmak ya da olmamak. içimden, tüm dünyaya ırmaklar gibi akan ışıklar, yüksek sesler, kahkahalar, devamlı bir sallantı hali… kendi dünyasını taşıyamaması ...
gözlerimi kapattım. yavaşça içime akmasını bekledim gecenin. içim geceyle, onunla dolsun istedim. ve güneş tekrardan doğmasın hiçbir zaman, yakmasın içimizi…...
Hâlâ öldürmeye duyulan o sinsi istek
İnsanı insandan uzaklaştıran,
Ve karşı çıkmak katliamlara .
Hâlâ ilk günkü gibi başabaş gidiyor.
Bir insanin bedeni...
Hayal kurmayı sevmeyen birinin hissettiklerini anlamak zor değil; çünkü bazen hayaller, gerçekleşmediklerinde ağır bir yük gibi gelir. Kimi zaman, bir şeyin ...
Defterime anısı olan nesneleri yapıştırmak hoşuma gitse de tüm sayfaları güncel tutmam gerektiğine inandığımdan bir türlü başlayamamıştım ta ki bugüne kadar....
Kaydıraktan kaymak ne kadar korkutucu gelebilir ki bir insana. Bunu duymak sizleri de şaşırttı biliyorum. Sanki ordan kendini aşağıya doğru serbest bırakınca...
23.09.24
Bugüne kadar nasıl geldiğimi gün gün anlatmak isterken. Geçen bir senenin azizliğine uğruyorum. Artık ne günler, ne aylar kovalıyor birbirini, s...
Hikâyeler, hikayeler... Sonra hayatlar... Ne çok hikaye gizliyor hayatlar. Sokaklar, kaldırımlar mesela kaç bin, milyon, milyar anı taşıyor acaba? Kiminin "B...
Hayatım boyunca en büyük isteğim duygularımı yönetebilmek oldu. Hep özendim, duyguları üstünde hâkimiyet kuran insanlara. Hep özendim, en zor zamanda bile du...
Her sabah fırından çıkmış çabuk bayatlayan simiti yerken insanların yorgun telaşını izliyorum. Hepimiz makine gibiyiz. Robotuz diyemiyorum onlara hakaret olm...
Anlatacağım mesele kesinlikle gerçeğe dayanmamakla birlikte, kızı doğum yapan annenin ilk önce torununu değil de kızını görmek istemesi kadar gerçektir.
...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
