Edebiyat > Öykü
Bu alanda, üretmiş olduğunuz öykü metinlerinizi paylaşabilirsiniz.
-Parayı Bir Din Sayanlar.
Gözüm hep dikiz aynasındaydı. Boş koltuk dolsa da gitsek diye bekliyordum. Allahtan oğlan liseden sonra okumak istemedi de otob...
İnsanlık, yaratarak yok olmaya yüz tutmuş bir canavardı, her şey bir kıvılcım ile başladı. Kıvılcımı gören insanlar daha fazlasını arzuladı, alevler ortaya ç...
Aynada kendisine bakıyordu. Bunca teknolojik ilerlemeye rağmen eskiden kalan tek tük şeylerden biri de aynaydı. Bunu zaman zaman düşünürdü, “İnsan... Kendind...
Bilmem hatırlar mısın, Büyükada’ya gitmiştik seninle… Beşiktaş’tan bir dolu heyecan, Anadolu’ya binlerce selam! Vapurda insanlar… Kimi şarkı söylüyordu, kimi...
Mehpare Hanım,
Nasılsınız? Ben mektuplarımı okuduğunuz gibiyim. En son yazdığım mektupta insan her şeyi en önce kendisine anlatabilmeli demiştim fakat şu gü...
Evren-3, 2049
Ağlamaktan şişen gözlerini bir çabuk maske kullanarak normal hâle getirdi. Yüzüne su vurdu ve saçlarını onlara verilen kataloglardan seçtiği r...
Her zamanki gibi günüm denizle başladı. Yıllık iznimin ilk gününde bundan tam bir ay önce yaptığım gezimi iptal edip Çanakkale'de Kordon'da biraz yürüyüş yap...
Yoksul bir ailenin tek çocuğuydu. Pek sorumlu birisi olduğu da söylenemezdi. Düzenli bir iş bulmak zor gelirdi ona. Bir süredir keşfettiği illegal bokstan pa...
İçim titriyordu.
Daha önce hiç böyle hissetmemiştim. Yapayalnızdım. Asla elimi bırakmayan annemi şimdi nereye baksam göremiyordum! Sağa döndüm, sola döndüm,...
Ayaklarımı sürtüyorum yere. Pek fazla oynatamıyorum. Beni buraya getirip bağlayanlar dışarı çıktı. Babamın derslerini hatırlamaya çalışıyorum. Nihayet tüm öm...
Ahmet nihayetinde uyandı ve muazzam bir çeviklikle pencereden atlayıverdi. Bunun bir intihar girişimi olması gerekirdi fakat atladığı yer esasında pencereden...
Alo, dedim, heyecanlı. Kızcağız dün aramış. Açamadım, malum bayram telaşı. İki laflarız, iyi olur, havadisleri vardır kesin. Çok uzun zamandır da konuşamadık...
Masadan çıt çıkmıyordu. Üstelik onlara "Yemek yerken konuşulmaz!" düsturunu öğreten ilim-irfan sahibi büyükleri de olmamıştı hiç. Bahsi geçebilecek kadar cid...
“Çiçek olmak zordur, vaktinde açıp kapanacaksın. Koparacaklar solmayacaksın. Zordur çiçek olmak; yapraklarını yırtarlarken hiç bağırmayacaksın. Gözyaşın akma...
Aşk ve sevgi, birbirinden bağımsız olarak saltanatlarını sürdüren iki karmaşık duygu. Bir insanın hayatı boyunca başına gelmiş her iki duygu da nasıl olur da...
1970'lerin ilk yıllarında bir gündü. Güneş gökyüzünde pırıl pırıl parlıyor, kuşlar ağaç dallarında nahif bir şekilde şarkı söylüyordu. Dükkanın kapısının kil...
“Pası akar zamanın, bilinmez bir geleceğe, bu sokak çocukluğumdan kalma ve eli elimde gezerdik, mis kokulu yemekleri pişerken mutfağında, ben yarına serpilir...
Her daim ötekileştirilen, öteki olmaya zorlanan Petrov Pavloviç’in hayatı ve anıları.
Belki de Pavloviç’in tüm anılarını yazıp siz okurlara anlatmak yerine ...
"Senden çocuğum mocuğum olmaz benim!" diyordu adam, daha saatler önce evlendiği kadının bedenini kendinden uzağa iterken. Ağzından ne çıktığını bilmiyor muyd...
Renkli yaz günlerini özlediğini söyledi. Aldırmadım, herkes yazı severdi. "Peki ya kış?" dedim. Yorgun insanlar, kötümserler ve akıllanmazlar dışında kim kış...
Ben, bu mahallede istenmeyen o köpeğin sahibiyim. Evin sahibi kiramı bu yüzden durmadan artırıyor belki. Köpeği uzaklaştıramayınca beni kovmak istiyorlar. İt...
Göz bebeğimi emziren bir kadın oturuyor vapurda. “Affedersiniz, boş mu?” diye soruyorum. “Boş ama ikinizi birden emziremem,” deyip bakışını denize atıyor... ...
Pendik’te bir oteldeyim. Briç turnuvasında çalışıyorum. Avrupa şampiyonası var. Briçten hiç anlamam. Para lazım her zamanki gibi. Çalıştığım yerin bir alt ka...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok