Edebiyat > Öykü

Pariste bi ara sokakta, siyah çok da uzun olmayan eteğimin uçları rüzgarda sallanırken - ve tabiki saçlar- neyi aradığımı bilmeden hiçbir cismi, insanı kaçı...

Onu ilk olarak o kafede gördüğümde, koskocaman bir Ahmet Kaya posterinin altında gülümsüyordu. Şu ölü sanatçıların portre çizimlerinin altına edebi sözler ya...

Bulduğumu sandım. Aradığım şeyin yanlış olduğunu bile bilmiyordum. Gözlerimin ışığı giderek kayboluyor, elimde kalan şeylere bakamıyorum artık. Neredeyim? Ne...

Baraj suyunun köyümüze verilişinin haberi teneffüslerde kulaklarımıza geliyordu. Deniz görmeyen, yüzme bilmeyen çocuklar olarak bizim için bu haber heyecanlı...

Yeterince iyi değil. Gürce siyah saçları, gözleri yeterli değil. Ne için? Ne zaman bitecek bu? Onu tanımıyordum. Karşımda belirdi, sigarasını yaktı ve kitabı...

— Neye bakıyorsun öyle?

— Hiçbir şeye, gözüm dalmış.

— Bana yalan söyleyemezsin, ben senim.

— Çoğu defa kendimi kandırabiliyor ama galiba seni kandıramıyo...

Sabah uyandın ve Ödemiş’tesin. Öncelikle pijamalarınla bakkala gitme ayrıcalığına sahipsindir, süslenip püslenip kimseye caka satmaya gerek yoktur. Sinmiştir...

Sen Allah’ı kim yarattı biliyor musun dedi, kırmızı tokalı küçük kız. Dişlek olan bilmiyordu, suratı ele veriyordu cahilliğini. Kırmızı tokalı kız cesaretlen...

Açlıktan başım dönüyordu. Açtım fakat yemek yemek istemiyordum. Arkadaşım Abdullah’ı gördüm. Yüzüme baktığında bir şeylerin ters gittiğini anlamıştı.

—Hayro...

1960'lı yıllarda İtalya'da bir hastane, yoğun günlerinden birini geçiriyordu. Yoğun bakım, soğuk sadece nefes alan cansızlarla doluydu o günde yoğun bakımdan...

Bölüm 1 Karanlık Çağ (4)

Kibir, Kaygıyı nihayet buldu ve Endişe ile bir araya gelmesi için onu ikna etti. Kaygı Bilincin imkanına yöneldi ve Yasağa aldırmad...

Geminin ön tarafında oturmuş, yanındaki insanların seslerini duymamak için denizin mavi sularına eşlik ediyordu. Deniz onu kendi kucağına alıp sallamaya başl...

Bölüm 1 Karanlık Çağ (3)

Yasak Kibir ile Nefretin İmkana girmesini ve hangi parçanın üzerine çullandığını idrak edemediği için onlara yaptırım uygulayamadı....

Birkaç saattir bilgisayar ekranına düşen gölgeme bakıyorum. Aslında bana ait olması gereken gölgeye. Dağınık ve yer yer bozulmuş saçlarım alnıma düşerek görü...

Bölüm 1 Karanlık Çağ (2)

Bilinç uzun süre düşündükten sonra kendi düşüncesinden bir parça koparttı ve İmkana verdi. İmkan bir süre çalıştıkça çalıştı ve ona...

Uyarı: Bu içerikte tetikleyici unsurlar bulunabilir.

Kimsenin yanında olmadığı o an omuzların düşer ve derin nefesini solursun. Çünkü yalnızlığınla yaşamak ...

Bazı insanlar yüzünden bazı şarkılara küstüğümü fark ettim. Küsmeyi sevmesem de farkında olmadan küsmüşüm. Şarkılar arasında geçerken listemdeki neredeyse bü...

Bir fotoğrafın geçti elime. Üniversite yıllarından kalan. Ranzada uzanmışsın. Dizlerinden aşağısı görünüyor sadece. Hemen karşıda dolabın ve onun da üstünde ...

Mahalledeki dayı, elinde poşet, ağzında sigara. Pazarın ortasında dikildi. Bir fıt çekti sigarasından, kafasını çevirip fötr şapkalı fareye baktı; kıllı baca...

Kimi zaman, hiç beklemediğim vakitlerde bir hüzün, gelip sızıyor, bulaşıyor her şeye... 

Az önce, sosyal medyada kısa videolar izliyordum. Maksadım, zihnimi...

Şehrin en dışından, hiçbir yer bölgesinden daha da uzakta olduğunu ölçebildiğim kulak çınlatıp denge bozan, günlük rutinde olmaması gereken sesler gelmeye ba...

Genç ve huzursuzdum. Ayağımdaki iskarpinler küçük geliyor ve ayağımı sıkıyordu. Sert bir yılandan yapılmıştı ve onu her adımımda yad etmek zorunda kalıyordum...

Bu öykü, tanıdığım en iyi yazar @üçüncü'yle beraber yazılmıştır.

Vahşi Kadınlar otlanıyor. Cam yarması, iki karıştan fazla ve kat kat göbekleri, yere sert ...

"Bazen farkına varmadan niçin masalın hayat, hayatın da masal olmadığına üzülürdü."

Oblomov, İvan Gonçarov

Neon polis farları içinde idamlanıyorum. Bu hikâ...

Bölüm - 1 Karanlık Çağ

Bilinç evinde her şey düzenli ve tertipliydi. Olması gerektiği gibiydi. Bir sonraki zamanın işi bir önceki zamandan belliydi. Bilinç,...